گلبانگ خودکفایی بر مناره‌های چوب و کاغذ طنین‌انداز شد

بی‌شک امروز رؤیت دود سفید از دودکش‌های سر به فلک کشیده شرکت چوب و کاغذ مازندران معنای دیگری دارد، خبر از وعده‌ای محقق، خبر از خودکفایی در محصولی استراتژیک و خبر از پیشرفت مازندرانی که فقر و مظلومیت در پس برگ‌های سبز جنگل‌های هیرکانی آن پنهان‌شده است دارد.

آری، اینجا واتیکان نیست – اما دود سفیدی که روز جمعه دهم آذرماه ۱۴۰۲ از برج‌های بلند این کارخانه متصاعد شده را به‌مثابه هم‌صدایی، همدلی و رسیدن به تصمیمی واحد برای توسعه‌ی همه‌جانبه این واحد تولیدی می‌پنداریم و امیدواریم عاقبت این خودکفایی به‌مانند خودکفایی در محصول گندم، تاریخ‌مصرف نداشته باشد و تداوم آن با تصمیمات سیاسی سیاسیون منفعت‌طلب گره نخورده باشد.

شرکتی که در سال ۱۳۷۶ باهدف حفظ و احیاء و بهره‌برداری اصولی از جنگل‌های کرانه دریای خزر، کاهش وابستگی به واردات کاغذ، کاهش خروج ارز از کشور، ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی در منطقه و کشور و  رشد و توسعه تخصص‌های امور جنگل و صنعت کاغذسازی افتتاح و راه‌اندازی شد، از زمان تأسیس خود تاکنون زخم‌خورده‌ی تصمیماتی است که آن را تا مرز تعطیلی کشانده، تصمیماتی که در پس آن جای پای افراد ذی‌نفوذ و سیاسیون تاریخ‌مصرف گذشته به چشم می‌خورد.

حال پس از گذشت ۲۶ سال باروی کار آمدن دولت سیزدهم و سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در خصوص تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی جان تازه‌ای بر کالبد بی‌جان این کارخانه دمیده شد و پس از گذشت چند سال امروز شاهد جشن خودکفایی کاغذ در این واحد تولیدی هستیم.

اما نباید نهال نوپای خودکفایی این شرکت را در شوره‌زار کارشکنی‌های احتمالی رها کرد، زیرا مراقبت از این دستاورد ملی، از اصل این موفقیت نیز مهم‌تر است.

یقیناً مافیای کاغذ که سال‌ها مصلحت و منفعت خود را در عدم خودکفایی در این محصول استراتژیک دنبال می‌کردند کسب این موفقیت را برنمی‌تابند و در این مسیر سنگ‌اندازی و کارشکنی خواهند کرد که نیاز است دستگاه‌های نظارتی با تمام توان حواشی به وجود آمده در بازار کاغذ را پس‌ازاین خودکفایی رصد و پایش نمایند.

مسئولین استان به‌ویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌دوراز نگاه منطقه‌ای و حوزه‌ای باید به این واحد تولیدی نگاهی ملی داشته باشند و با حمایت همه‌جانبه از آن زمینه‌ی توسعه‌ی روزافزون شرکت چوب و کاغذ مازندران را فراهم آورند که این شرکت می‌تواند به‌تنهایی موتور توسعه‌ی استان را به حرکت درآورد.

به‌هرحال خودکفایی در محصول کاغذ نشان داد در شرایط تحریم هم می‌شود فعل «ما می‌توانیم» را محقق کرد به‌شرط آنکه ابتدا خودباوری در کشور نهادینه شود. در این راستا مقام معظم رهبری در سال ۱۳۹۸ در جمع مسئولان نظام فرمودند: «در همه‌چیز می‌شود به خودکفایی رسید، در بُرهه‌ای متأسفانه یک فکر تازه‌ وارد دستگاه‌های تصمیم‌گیری ما شد و ما را از خودکفایی دور کرد؛ و آن «صرفه‌ی اقتصادی» بود.» با توجه به این فرمایش معظم له باید مراقب تحلیل برخی کارشناس نماها که شاید چهره‌های نام آشنایی هم باشند در خصوص این خودکفایی باشیم تا خدای‌ناکرده با تزریق باورهای غلط در جامعه این موفقیت را کمرنگ جلوه ندهند.

حرف آخر:

بی‌شک فعالیت شرکت‌ها و کارخانه‌ها منجر به ایجاد اشتغال پایدار در منطقه خواهد شد و این امر موجبات تحکیم بنیان خانواده و کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی را فراهم خواهد کرد. از سوی دیگر بنا به فرمایش بزرگان دین کار نوعی عبادت و زمینه‌سازی برای این عبادت جهادی اکبر است پس می‌توان گفت کارخانه‌ها و شرکت‌هایی که بسترساز اشتغال در جامعه هستند به‌مثابه عبادتگاهی برای عبادت به شمار می‌روند و نگه‌داشتن حرمت و قداست آن بر همگان واجب است. پس لازم است همه‌ی مسئولین نظام با هر گرایش سیاسی برای حرکت به سمت ایرانی قوی زمینه‌ساز رشد، ارتقا و توسعه‌ی واحدهای صنعتی کشور شوند و در این مسیر پرفرازونشیب از هیچ کوششی دریغ نورزند.

من الله التوفیق

عمران حامی/ ۱۰ آذر ۱۴۰۲