استاندار «ویژه بین» مازندران؛ از شما گله‌مندیم

سید داوود رسولی

تخریب منازل مسکونی، راه‌ها، زیرساخت‌های شهری و البته بلعیدن همه اعتبارات و بودجه‌های شهرداری.

سیل باعث شد شهرداری زیراب سال‌ها گرفتار این مسئله باشد و بدهی این نهاد به برخی آسیب دیدگان همه پروژه‌ها و خدمات شهری را تحت تأثیر قرار دهد و این تأثیر منفی یعنی عدم رسیدگی به برخی کوچه‌ها و خیابان‌ها ازنظر ارائه خدمات.

در اتفاقات تلخ زیراب، یعنی آنجایی که شهرداری بدهکار شد و حساب‌های بانکی بسته، ماشین‌آلات توقیف شد و حقوق کارکنان عقب افتاد، انتظار داشتیم استاندار مازندران را در شهرمان ببینیم.

فکر می‌کردیم مرد اول استان می‌تواند گره‌گشای قفل بسته‌ی شهرداری زیراب باشد. ولی آنچه دیدیم، جای خالی ایشان بود که اتفاقاً بسیار به چشم آمد.

ولی امروز استاندار مازندران را در قالب یک مدعی و طلبکار برای رسیدگی به شکایت یک شهروند دیدیم.

مطالبه‌ای که به بدترین شکل در فضای مجازی مطرح شد و استاندار را با این حجم از مسئولیت و مشغولیت! به زیراب کشاند تا از نزدیک به این موضوع رسیدگی کند.

پیگیری مطالبه مردمی وظیفه مسئولان است و از این اتفاق باید خوشحال باشیم، ولی خوشحال نیستیم و دلیل آن نبودن استاندار درزمانی است که باید می‌بود و امروز این حضور انگار طعنه به مدیران شهری زیراب است.

آقای استاندار؛ اگر شهروندی گوشی هوشمند نداشت و نتوانست در آن فضا فریاد کند، چگونه به دادش می‌رسید.

رسانه‌های شهر که در زمان سیل و خرابی‌های پس‌ازآن، بارها با عکس و فیلم و نوشته شمارا به یاری طلبیدند! تفاوت آن‌همه پیام که از سر التماس بود با این پیام خاص که همه خدمات شهری را به هیچ می‌انگارد، چیست که سعادت دیدارتان را نصیب شهرمان کرد؟

نمی‌دانیم دلیل این حضور سرزده و آن عدم حضورهایی که انتظار داشتیم و ندیدیمتان! چیست؟

اگر غرض ماندن در این کرسی و ادامه‌ی خدمت‌رسانی به استان است که فکر می‌کنیم این راه خیلی معقول نباشد.

امیدواریم دلسوزان استان مازندران از پستوی محاق، بیرون آیند و دست‌به‌کاری زنند که غصه سرآید.